رهبری که فدایی خواص شده و خواصی که تماشاچی شده‌اند!
در روزگاری که رهبری تنها در سنگر جهاد تبیین ایستاده است، سکوت خواص، زنگ خطری برای آینده انقلاب است؛ آیا وقت آن نرسیده که از خواب غفلت بیدار شویم و به مسئولیت خویش در دفاع از آرمان‌های انقلاب بپردازیم و جانشین ولی‌عصر را تنها نگذاریم؟!
امروز، در حالی که مقام معظم رهبری به تنهایی در خط مقدم جهاد تبیین ایستاده‌اند، چرا از خواب غفلت بیدار نمی‌شویم و به مسئولیت خود در برابر انقلاب نمی‌اندیشیم؟! آیا وقت آن نرسیده که به جای تماشای سخنان رهبری، خود نیز در میدان عمل حاضر شویم و از آرمان‌های انقلاب دفاع کنیم…
در دنیای پرآشوب امروز، جهاد تبیین به عنوان یک واجب فراموش‌شده در جامعه ما مطرح است. رهبر معظم انقلاب اسلامی، به عنوان یک فرمانده و پیشوای بزرگ، در شرایطی به میدان آمده‌اند که گویی دیگر امیدی به یاران وفادار و فدائیان واقعی وجود ندارد. همه ما در حال تماشا هستیم، اما آیا واقعاً متوجه عمق فاجعه‌ای که در حال وقوع است، هستیم؟ آیا می‌دانیم وقتی ولی فقیه خود به میدان می‌آید، نشانه‌ای از ضعف و بی‌توجهی یارانش است؟
امام علی (ع) در زمان خود به یاران وفاداری چون عمار یاسر، مالک اشتر و سلمان فارسی نیاز داشت. این بزرگواران با جان و دل در کنار او بودند و هرگز اجازه ندادند که امامشان تنها بماند. اما امروز، ما چه کسانی را داریم؟! چرا اکثریت جامعه فقط نظاره‌گر هستند؟! آیا این سکوت و بی‌عملی ما نیست که باعث شده است رهبر انقلاب مجبور شود خود به میدان بیاید و بار سنگین دفاع از انقلاب و نظام را به دوش بکشد؟!
بسیاری از ما با ذوق و شوق به سخنان رهبری گوش می‌دهیم و گاهی حتی جملاتی از فرمایشات ایشان را در گروه‌های مجازی به اشتراک می‌گذاریم. اما آیا این کافی است؟! آیا این نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری ماست؟! وقتی ولی فقیه به تنهایی در برابر هجمه‌های داخلی و خارجی ایستاده است، ما چه کرده‌ایم؟! آیا فقط نظاره‌گر خواهیم بود یا باید دست به کار شویم و در جهاد تبیین شرکت کنیم؟!
به خدا قسم اگر مسلمانی از تنهایی جانشین امام زمان(عج) دق کند و بمیرد، ملامت نخواهد شد. این حقیقت تلخ را باید بپذیریم که ما در برابر سکوت خود مسئولیم. سکوتی که ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد. اگر امروز صدای رهبری را نشنویم، شاید فردا دیر باشد! باید بدانیم که خداوند از سر تقصیرات ما نخواهد گذشت.
سکوت خواص جامعه جای تأمل دارد. چرا آن‌ها که باید پیشگام باشند، تنها نظاره‌گر هستند؟! آیا آن‌ها نمی‌بینند که رهبری چگونه با دشمنان داخلی و خارجی می‌جنگد؟! آیا آن‌ها نمی‌دانند که وظیفه‌شان چیست؟! جهاد تبیین یک مسئولیت همگانی است و هیچ کس نمی‌تواند از آن شانه خالی کند.
ما باید به خود بیاییم و بپذیریم که همه ما از ریز تا درشت، مسئول هستیم. در برابر هجمه‌ها، در برابر دشمنی‌ها، در برابر بی‌توجهی‌ها. اگر امروز نتوانیم از حقایق دفاع کنیم، فردا چه خواهیم کرد؟! آیا تنها نظاره‌گر خواهیم بود یا باید دست به عمل بزنیم؟!
اگر امروز جهاد تبیین را جدی نگیریم، ممکن است روزی برسد که دیگر نتوانیم صدای رهبری را بشنویم. ممکن است روزی برسد که دیگر نتوانیم از حقایق دفاع کنیم. ممکن است روزی برسد که با پشیمانی بنگریم که چرا سکوت کردیم و چرا عمل نکردیم.
در نهایت، باید یادآور شویم که جهاد تبیین نه تنها یک واجب دینی بلکه یک ضرورت سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. ما باید با تمام قوا دست به کار شویم و برای روشن کردن حقایق تلاش کنیم. اگر امروز نتوانیم صدای حق را بشنویم، فردا دیر خواهد بود.
این زمان برای عمل است؛ زمان برای اینکه نگذاریم رهبرمان تنها بماند. زمان برای اینکه نگذاریم تاریخ بار دیگر تکرار شود. بیایید با هم دست به کار شویم و جهاد تبیین را جدی بگیریم؛ زیرا این تنها راه نجات ماست.
شعار نادرست “ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند” را با داد، فریاد می‌زنیم اما از تنها گذاشتن جانشین امام عصر غافل شده‌ایم.
