این قوانین نانوشته‌ی فوتبال شامل شم گلزنی، گلر توپو با چشاش کشید بیرون و گل نزنی گل میخوری گویی با فوتبال عجین شده است. در دیدار معوقه هفته هشتم لیگ برتر ایران دو تیم پایتخت‌نشین به مصاف هم رفتند که برد برای تیم پرسپولیس حیاتی و برای استقلال با توجه به ترکیب و چینش چهارچهاردو که جزو تاکتیک‌های تقریبا نرمال به حساب می‌آید مهم به نظر نمی‌رسید! بازی با یک اشتباه بچه‌گانه‌ی عبدی شروع شد و استقلال را به گل رساند، تصور می‌شد این استقلال، شب رویایی را برای فکری به ارمغان آورد اما رفته رفته حاکم مطلق میدان پرسپولیس شد و موقعیت‌های بی‌شماری را بر روی دروازه آبی پوشان خلق نمود که با بی‌دقتی و عدم تمرکز یکی پس از دیگری از بین می‌رفت. نتیجه دو بر دو نتیجه عادلانه‌ای به‌نظر می‌رسید اما با توجه به ۸موقعیت صد در صدی قرمزپوشان، ایجاد موقعیت‌های فراوان و درصد بالای مالکیت، همه‌ی اینها نشان داد پرسپولیس هم در نیمه اول و هم در نیمه دوم با برنامه‌تر حاضر شد اما بازهم قانون گل نزنی گل میخوری نجات‌بخش فکری و تیم استقلال شد.
البته که نبود یک مهاجم ذاتی در ترکیب تیم یحیی و استفاده از هافبک، در خط یک یا همان حمله داغ هواداران پرسپولیس را به‌خاطر بی‌کفایتی و همچنین وطن‌فروشان داخلی تازه کرد.
اگر عیسی در دسترس بود بی‌شک در فهرست یازده نفره یحیی جای داشت البته که یحیی گل‌محمدی هم از جمله مربیان کم انعطاف لیگ به‌شمار می‌آید چرا که به راحتی و با اندکی انعطاف در تعویض و جابجایی می‌توانست برنده‌ی این شهرآورد باشد اما همه‌ی این‌ها باعث شد ناامیدی و افسوس به‌دلیل موقعیت‌های احمد نورالهی به خانه‌های قرمزرنگ تزریق شود.

محمد حمیدی