برای دومین بار متوالی در سال ۱۴۰۴، جلسه شورای شهر اهواز به دلیل غیبت اعضای مخالف شهردار لغو شد. این اقدام اعتراضی، نشاندهنده تشدید تنشها میان اکثریت شورا و شهردار غیربومی اهواز است که عملکرد ضعیف او طی سه سال اخیر به بحرانی مدیریتی در کلانشهر خوزستان تبدیل شده و باعث نارضایتی نخبگان و شهروندان گردیده است.
لغو جلسه:
بر اساس گزارش خبرنگار روزنامه جهان اخبار، یکصد و هشتاد و چهارمین جلسه شورای شهر به دلیل عدم حضور شش عضو کلیدی برگزار نشد. این گروه که از مخالفان سرسخت شهردار فعلی محسوب میشوند، با تحریم جلسه، خواستار استعفای فوری شهردار و سر و سامان دادن به وضعیت ناهنجار کلانشهر اهواز شدهاند. این دومین بار در سال جاری است که شورا به دلیل غیبت اعضا و نارضایتی از شهردار ضعیف اهواز از رسیدگی به پروندههای کلان شهری بازمیماند.
ریشههای اعتراض: از نارضایتی عمومی تا ضعف مدیریتی؛
معترضان در بیانیههای پیشین خود عملکرد شهردار را عامل اصلی نابسامانیهای گسترده اهواز عنوان کردهاند. مشکلاتی نظیر آسفالت نامناسب خیابانها و معابر، وضعیت اسفبار نظافت شهری و …، به شواهدی برای ناتوانی مدیریت شهری تبدیل شدهاند. نارضایتی شهروندان و مسافران نوروزی بهویژه در ایام نوروز، زمانی که مسافران از سراسر کشور با زیرساختهای فرسوده و محیطی آلوده و نامناسب مواجه شدند، ابعاد این بحران را آشکارتر کرد.
شهرداری در مرکز انتقادها:
شهردار اهواز از سال ۱۴۰۱ تاکنون نتوانسته حداقلهای رضایت شهروندان و اعضای شورای شهر را جلب کند. منتقدان استدلال میکنند که انتخاب یک مدیر غیربومی بدون شناخت کافی از چالشهای شهرستان و ناتوانی از حل پیشپاافتادهترین مشکلات شهری به تشدید مشکلات دامن زده است.
پیامدهای بنبست:
تداوم تحریم جلسات شورا توسط مخالفان، نه تنها تصمیمگیری درباره پروژههای عمرانی را که خود به خود به ضعیفترین وجه کار میکردند متوقف کرده، بلکه امکان بررسی بودجه یا پاسخگویی به مطالبات مردمی را نیز غیرممکن ساخته است. این وضعیت، نگرانیها درباره تشدید بحرانهای شهری را افزایش داده است. از سوی دیگر، اصرار برخی اعضای شورا بر ماندن شهردار ناتوان و سکوت مقامات استانی، نشان میدهد که حل این اختلافات بدون مداخله نهادهای بالادستی میسر نخواهد بود.
به نظر میرسد اهواز در آستانه دوراهی تاریخی قرار دارد: یا شهردار باید پاسخگوی افکار عمومی باشد، یا شورای شهر با پایان دادن به بنبست، راه حلی فوری برای نجات مدیریت شهری ارائه دهد. تا آن زمان، شهروندان قربانی اصلی این کشمکش خواهند بود. لذا استعفای شهردار و جایگزینی فردی توانمند از بدنه شهرداری که خواسته عمومی مردم است، بهترین راه ممکن میباشد.
پایان