یک حدیث و یک حکایت
بسم الله الرحمن الرحیم
برتری فقیه بر عابد
امام کاظم (علیه السلام):
فَقِیهٌ وَاحِدٌ یُنْقِذُ یَتِیماً مِنْ أَیْتَامِنَا اَلْمُنْقَطِعِینَ عَنَّا وَ عَنْ مُشَاهَدَتِنَا بِتَعْلِیمِ مَا هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَیْهِ أَشَدُّ عَلَى إِبْلِیسَ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ لِأَنَّ اَلْعَابِدَ هَمُّهُ ذَاتُ نَفْسِهِ فَقَطْ وَ هَذَا هَمُّهُ مَعَ ذَاتِ نَفْسِهِ ذَاتُ عِبَادِ اَللَّهِ وَ إِمَائِهِ لِیُنْقِذَهُمْ مِنْ یَدِ إِبْلِیسَ وَ مَرَدَتِهِ فَذَلِکَ هُوَ أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ مِنْ أَلْفِ أَلْفِ عَابِدٍ وَ أَلْفِ أَلْفِ عَابِدَهٍ.

اگر یک نفر فقیه، یتیمی از یتیم های ما را (شیعیانمان را) که دستش به ما نمی رسد و ما را نمی تواند ببیند، نجات دهد به اینکه چیزی را به او بیاموزد که نیاز به آن دارد، بر ابلیس شدیدتر و سخت تر است از هزار عابد. زیرا عابد تنها به فکر خویشتن است ولی عالم در همان حال که خود را می رهاند به فکر بندگان و کنیزان خدا است که آنها را از دست ابلیس و دار و دسته اش برهاند. پس او نزد خداوند برتر است از هزار هزار مرد عابد و هزار هزار زن عابده.

بحارالانوار، جلد۲، صفحه ۵
ترجمه : مجله پاسدار اسلام، شماره ۱۰۸
مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی – جامع الاحادیث