آرام جانهایمان
روزهاست، لحظههایتان با ترس و اضطراب همراه است، در خط مقدم جبههای میجنگید که از ترفندهای دشمن هیچ نمیدانید؛ نه او را میشناسید و نه با اسلحه و سیستم دفاعیش آشنا هستید. حال شما حال رزمندهای است که در یک جنگ نابرابر فقط دفاع میکند و نمیتواند پاتک بزند. در جنگ، خیلی از افراد با تحصیلات و حرفههای مختلف میتوانند با یک آموزش ساده، جان برکف به صف جنگجویان بپیوندند؛ اما، در قاموس حرفهای شما، هرکسی نمیتواند، حتی اگرخوب دفاع کند. شما با هرچه در توان دارید میجنگید. شاید یک اشتباه شما را به انتها برساند، اما میمانید و ایستادگی میکنید. زیرا قسم خورده اید، ای کاش همه آنهایی که قسم میخورند، به سوگندشان وفادار بودند و ای کاش میتوانستیم، در ابتدای خط، همانجا که ایست منطقه ممنوعه است، به کمک شما بیاییم. اما، اینجا مین نیست که راه باز شود، اینجا با فاصله میلیمتری، دشمن صف آرایی کرده و اینجاست که خداوند باید به داد بندگانش برسد و توکلنا الی الله اما بدانید همه ایران مدیون رشادت شماست و تاریخ یک روز بر عملکرد سرداران پاک سرشت عرصه مقاومت و دلدادگی شهادت میدهد.
درود بر شما باد