یک هفتهای میشود که از آغاز سال تحصیلی جدید و فعالیت مدارس میگذرد، برخی دانشآموزان ترجیح میدهند بعضی روزها به مدرسه رفته و برای ساعاتی کوتاه از آموزش حضوری معلم بهرهمند شوند برخی دیگر اما رفتن به مدرسه را نپذیرفته و به همان آموزش مجازی اکتفا کردهاند و در تمام این مدت فعالیت مدرسه به شیوه حضوری یا مجازی؛ پرسشی است که به شکل جدی محل بحث و بررسی کارشناسان قرار گرفته است.
آنچه از سوی کارشناسان آموزشی، برخی معلمان و حتی خانوادهها اعتراف میشود این است که آموزش مجازی بههیچ عنوان نمیتواند جایگزین آموزش حضوری شود و کیفیت یادگیری در این شیوه با مشکلاتی همراه است.
در همین باره، محمد حسنی؛ عضو پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش میگوید: ﺑﺎ ﯾﮏ ﺣﺴﺎب ﺳﺮانگشتی میتوان نتیجه گرفت که تعطیلی درازمدت، زیانبار است و ادامه حیات ﻣﺪارس به شیوه پیشاکرونا به بهانه تحقق حق تربیت، نادرست است زیرا ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎدن جان ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺧﻮاﻫﺪ شد ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ روﺷﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ تحقق همزمان هر دو حق میسر شود یعنی در شرایط همهگیری ﮐﺮوﻧﺎ و ﺧﻄﺮات ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺑﺮای آحاد دانشآموزان باید مدارس را به گونهای فعال کرد که سلامت دانشآموزان تأمین شود و ﺟﺮﯾﺎن ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﺗﺪاوم داﺷﺘﻪ باشد.
در این میان خانوادهها به عنوان یکی از ارکان اصلی آموزش و پرورش، صحبتها و دلنگرانیهایی دارند که یک سر آن به دغدغه حفظ سلامت فرزندشان مرتبط است و سر دیگر آن به نگرانی از افت کیفیت یادگیری در شیوه آموزش مجازی.