چه قدر راحت، خیلی تمرکزها و تیتر اخبارها ی رسانه ای مان حواشی تعیین قیمت مسخره ی مرغ و روغن و تخم مرغ است در حالیکه هر روز شاهد جان دادن بسیاری از هموطنانی هستیم که بی شک جان شان برایشان مهم تر از قیمت مرغی است که اولویت اول خیلی از مسئولین است برای مناظره و جلوی دوربین آمدن ها.
راستی چرا کسی راجع به مرگ میناوند و انصاریان سخن نمی گوید؟
چرا کسی در برنامه ها و مناظره های زنده تلویزیونی از علت و سبب مرگ خیلی از هموطنان و چاره ای برای نمردن حاضر نمی شود؟
آری، ظاهرا خیلی ها، موجودیت شان و نان شان و شهرت شان در گرو گران شدن همین سوژه های مسخره و تکراری مرغ و تخم مرغ است تا ارزان شدن جان صدها و هزاران هموطنی که حتی یک نفر به چرایی مرگ آنان نپرداخته است.
حتی یک نفر از این ملت به خاطر این همه فاجعه ی مرگ بار ی که برای همه مان عادی شده استعفا نداده و یا عذر خواهی نکرده است.
روزگار عجیب و البته غریبی است و من نمی دانم، فرداها که تاریخ از ما یاد خواهد کرد، جواب نسل های بعدی را چه بدهم که شرمنده ی وجدان خودم و مطالبات آنان نباشم بابت دورانی که مرغ و روغن و تخم مرغ و ماشین و طلا و برنج و گوجه و خیار به شدت گران و جان آدم ها به شدت ارزان و مفت شده است.
امیدوارم همان قدر که در دولت و مجلس و تلویزیون به همه ی حاشیه ها می پردازید به آنکه نتیجه ای هم حاصل شود کنی به سلامت و جان مردم بپردازید که فکر کنم مهمتر از قیمت روغن باشد.
هوشنگ نوبخت
