به گزارش ایرنا، هفته‌ای که از ۲۲ تا ۲۶ شهریور گذشت، بورس تهران در مسیری پر از چرخش‌های ناگهانی حرکت کرد؛ نه آن‌قدر آرام که خیال راحت باشد، نه آن‌قدر پرشتاب که بشود رویش حساب کرد. اما هر روزش روایتی داشت که فقط با دیدن تابلوی بازار و شنیدن زمزمه‌های معامله‌گران می‌شد لمسش کرد.
بورس تهران طی هفته گذشته مثل یک قایق در دریایی متلاطم بود؛ گاهی موج بلندش هیجان را تا سقف برد، گاهی سکوتی خفه همه‌چیز را درجا نگه داشت و آخر هفته موج سرخی آمد که قایق را به پایین کشید و شاخص کل کانال ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار واحد را از دست داد.
گام‌های کوتاه روی زمین لغزنده
هفته با شروعی محتاطانه آغاز شد. شاخص کل تنها یک هزار و ۳۰۰ واحد رشد کرد، حرکتی که بیشتر شبیه «آزمایش آب» بود تا آغاز یک مسیر صعودی.
خروج پول حقیقی از صندوق‌های بزرگ هم نشانه‌ای بود که سرمایه‌گذاران به جای دویدن، ترجیح داده‌اند موقعیت‌ها را تماشا کنند. حجم معاملات پایین و بی‌جانی بازار، پیش‌درآمد هفته‌ای پرابهام شد.
روز یکشنبه اما ناگهان ورق برگشت، همه‌چیز با خبرهایی از احتمال توافق در قاهره تغییر کرد. سهام کامودیتی‌محور مثل فارس، فملی و فولاد موتور رشد را روشن کردند و شاخص با جهشی ۴۶ هزار واحدی، تغییر فاز داد.
هیجان خرید به تالار برگشت و صف‌های طولانی تشکیل شد، اما زیر این تب بازار، هنوز همان سؤال قدیمی بی‌پاسخ مانده بود: این رشد موقت است یا آغاز یک روند؟
