دراستان خوزستان میان دیوارهای فرسوده مدارسی که روزگاری میزبان شادترین لحظات کودکی بودند امروز داستان دیگری روایت می‌شود.
داستان کمبودهایی که سال هاست همچون زخمی کهنه بر پیکره آموزش و پرورش استان مانده است.
در حالی که طبق قانون تمام مدارس باید مجهز به اتاق بهداشت باشند بسیاری از دانش‌آموزان خوزستانی حتی یک جعبه کمک‌های اولیه استاندارد هم در مدرسه خود ندارند.
مدیر یکی از مدارس با نگرانی می‌گوید:
هر روز با استرس وارد مدرسه می‌شوم. اگر حادثه‌ای برای دانش‌آموزان رخ دهد، چه پاسخی داشته باشم؟ ما حتی کمترین امکانات بهداشتی را در اختیار نداریم.”
معلمی از تجربه تلخ خود می‌گوید:
چند روز پیش یکی از دانش‌آموزان در کلاس دچار سرگیجه شد. مجبور شدیم او را به نمازخانه مدرسه ببریم . چون نه اتاق استراحت داشتیم، نه تجهیزات اولیه پزشکی.”
دانش‌آموزی با صدایی آرام می‌پرسد:
چرا در مدرسه‌ای که ادعای پیشرفت دارد، جایی برای دانش‌آموز بیمار وجود ندارد؟
مشاوری با ابراز نگرانی می‌گوید:
ما با دانش‌آموزانی روبرو هستیم که از مشکلات روانی رنج می‌برند، اما حتی فضای مناسبی برای ارائه مشاوره به آنها نداریم.
یک کارشناس آموزشی با تأکید می‌گوید: “این مشکلات تنها با تشکیل جلسات متعدد برطرف نمی‌شوند.
نیاز به برنامه‌ریزی عملی و تخصیص بودجه داریم.”
متخصص بهداشت روان هشدار می‌دهد: بی‌توجهی به سلامت دانش‌آموزان تهدیدی جدی برای آینده جامعه است.
مسئولان محترم اداره کل آموزش و پرورش استان خوزستان
شما که در دفترهای اداره و به دور از دغدغه‌های روزمره مدارس نشسته‌اید
آیا تا به حال از نزدیک مشکلات مدارس استان را دیده‌اید؟
آیا می‌دانید که بسیاری از مدارس ما حتی ازابتدایی‌ترین امکانات بهداشتی محرومند
این گزارش روایتی است از واقعیت‌های تلخی که هر روز در مدارس خوزستان شاهد آن هستیم.
از شما می‌پرسیم:
چرا با گذشت سال‌ها هنوز بسیاری از مدارس استان فاقد اتاق بهداشت هستند؟
چه برنامه عملی برای تجهیز مدارس به امکانات اولیه بهداشتی دارید؟
چگونه می‌خواهید مشکل نبود مربی بهداشت و مشاور در مدارس را برطرف کنید؟
آیا زمان آن نرسیده که به جای شعار دادن قدمی عملی برای بهبود شرایط بردارید
آینده این استان درگروسلامت دانش‌آموزان امروز است و این مسئولیتی است که بر عهده شماست.
عبدالحمید گل‌افشان
